Anastasia Kourti, Androniki Stavridou, Eleni Panagouli, Theodora Psaltopoulou, Maria Tsolia, Theodoros N. Sergentanis and Artemis Tsitsika
Play is a key factor for children’s healthy psychological, emotional, social, and cognitive development. During the COVID-19 pandemic, it has been postulated that children’s play was affected, not only regarding the time children spent playing but also in terms of the qualitative characteristics of play. The aim of this review was to investigate how children’s play has changed during the COVID-19 pandemic. A review was conducted in the PubMed, Google Scholar, EMBASE, SCOPUS, ERIC, PsycInfo, and JSTOR databases up to 6 December 2020. Furthermore, references of eligible studies as well as of relevant articles were searched using a snowballing technique. The search retrieved 17 eligible studies, conducted in Europe and North America. In general, outdoor play was reduced during the pandemic; on the other hand, there was an increase in indoor play and in videogames-screen time. COVID-19 was present in children’s pretend play. Children’s play was a key contributor to children’s mood and wellbeing. Furthermore, teachers were especially concerned about how children’s play was affected during the lockdown measures. There is evidence that children’s play habits were affected during the COVID-19 pandemic; further research is required, especially cross-culturally oriented.
Η δυσκολία να είσαι γυναίκα, όταν διαπομπεύονται προσωπικές στιγμές σου…..
Με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις, είναι σημαντικό να ρίξουμε βλέμμα κατανόησης και συμπόνιας στις γυναικείες φωνές, που θέλησαν να μοιραστούν με πρώην συντρόφους τους ιδιωτικές τους στιγμές, οι οποίες αργότερα δημοσιοποιήθηκαν χωρίς την θέλησή τους.
Τα συναισθήματά τους ποικιλόμορφα, ξεκινώντας από ντροπή, φόβο, απόγνωση, συναισθηματικό ξεγύμνωμα, προδοσία και ανημποριά έναντι στο σύστημα που τις χλευάζει, τις κακοποιεί συναισθηματικά και τους αποδίδει ευθύνες και ενοχές. Στην πραγματικότητα είναι ένας ψυχολογικός βιασμός που επαναλαμβάνεται καθημερινά, διαπομπεύοντας όχι μόνο το σώμα και την ψυχοσύνθεσή τους.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, επιλέγουν να σιωπούν, να υπομένουν, να βασανίζονται σε μια ύστατη προσπάθεια τους να αποφύγουν τα χειρότερα. Αυτό το μαρτύριο συνήθως δεν το μοιράζονται με οικογένεια ή φίλους γιατί φοβούνται τις τρομακτικές συνέπειες που μπορεί να έχει στα περιβάλλοντας τους.
Πόσο δύσκολο είναι να υπερασπιστεί τον εαυτόν της, όταν η ανδρική κουλτούρα και τα ανδρικά πρότυπα και στερεότυπα της κοινωνίας, όχι μόνο αποδέχονται, αλλά επιβραβεύουν τον άνδρα που υπερηφανεύεται για τις σεξουαλικές του δυνατότητες και επιδόσεις, ως να επρόκειτο για άθλημα;
Σύμφωνα με την έρευνα του European Parliament’s Committee on Women’s Rights, η οποία ξεκίνησε το 2018 και είναι σε εξέλιξη υπό την εποπτεία της Dr. A. VAN DER WILK, η απειλή της διαδικτυακής κακοποίησης γιγαντώνεται τα τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα αναφέρεται οτι :
20% των νέων γυναικών έχουν την εμπειρία της διαδικτυακής προσβολής ή σεξουαλικής παρενόχληση, (on line harassment) η οποία περιλαμβάνει σεξουαλική-συναισθηματική παρενόχληση μέσω internet.
14% των γυναικών έχουν την εμπειρία της διαδικτυακής καταδίωξης
(cyber stalking- revenge porn) και απειλής με τις αντίστοιχες ψυχολογικές επιπτώσεις.
1 στις 20 γυναίκες έχουν υποστεί κάποιου είδους απειλή μέσω internet από την ηλικία των 15 χρονών.
Σύμφωνα με την έρευνα, η συναισθηματική κακοποίηση στο internet μπορεί να βιωθεί με άμμεσο, αλλά και με έμμεσο τρόπο, δημιουργώντας αλλεπάλληλες επιδράσεις και ανισορροπία στον ψυχισμό των γυναικών με ένα διαρκή και υπόγειο τρόπο, βιώνοντας έτσι μια συνεχιζόμενη, αόρατη απειλή για τις επόμενες κινήσεις του θύτη. Στην ουσία, παραβιάζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα τους, οι προσωπικές ελευθερίες, η ισότητα των φύλων, η αξιοπρέπεια τους και αυτό σίγουρα επηρεάζει όχι μόνο την ψυχική τους υγεία, αλλά τη ζωή τους σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικοοικονομική τους εξέλιξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση παροτρύνει την ευαισθητοποίηση των κρατών να εφαρμόσουν μεταρρύθμιση νόμων, κανονισμών και άλλων μέτρων που αφορούν το απόρρητο της διαδικτυακής προστασίας, με στόχο την πρόληψη, και την αποκατάσταση της αυθαίρετης ή παράνομης επεξεργασίας, χρήσης ή αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο, που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.Είναι φανερό οτι η ανισότιμα των φύλλων εξακολουθεί να είναι διάχυτη σε πολλές πτυχές και στερεότυπα της κοινωνίας μας και αυτό αντίστοιχα αντανακλάται στον Ιντερνετικό κόσμο.
Το χρέος μας λοιπόν ως κοινωνία, οικογένεια, σχολείο είναι πρωτίστως να εμφυσήσουμε στα αγόρια μας την ενσυναίσθηση και τον σεβασμό στο γυναικείο σώμα, αλλά και στην ψυχοσυναισθηματική της φύση. Αντίστοιχα, να καλλιεργήσουμε στα κορίτσια μας την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη στην διαίσθηση και στα συναισθήματά τους με γνώμονα πάντα την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό. Αξίζει να μην χαθεί η εμπιστοσύνη της γυναίκας στο άλλο φύλλο, ούτε να ενοχοποιηθεί το φλερτ, η σχέση, το μοίρασμα, αλλά συγχρόνως να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διαχείριση της τεχνολογία και τις όποιες συνέπειες.
Αναμφισβήτητα, η δημοσιοποίηση προσωπικών στιγμών (revenge porn) λειτουργεί κακοποιητικά σε πολλές διαστάσεις του γυναικείου ψυχισμού. Θα πρέπει λοιπόν να προσεγγίζεται η γυναίκα με ειλικρινά υποστηρικτικό τρόπο, ώστε να βρει τα στηρίγματά της και απενοχοποιημένα να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα λύτρωσης, ώστε να μην καταλήξει επαναλαμβανόμενη η παραβιαστική εμπειρία της.
Γι αυτούς τους λόγους και ακόμη περισσότερους, είναι αναγκαίο να υπάρχει ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς στις γυναίκες αυτές, καθώς επίσης από την οικογένεια, τους φίλους, την πολιτεία. Η ψυχοθεραπευτική- Δραματοθεραπευτική προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει αφενός προληπτικά, ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση και θωρακίζοντας την γυναικεία προσωπικότητα, ώστε να είναι σε θέση να διαχειριστεί αντίστοιχες καταστάσεις. Αφετέρου, σε περιπτώσεις σεξουαλικών παρενοχλήσεων η Δραματοθεραπεία μπορεί, μέσω των βιωματικών- συμβολικών και αποστασιοποιημένων αισθησιοκινητικών ερεθισμάτων, να προσεγγίσει το θέμα σε ασφαλές περιβάλλον με εχεμύθεια, σεβασμό και κατανόηση.
Άρθρο σε εφημερίδα για την Συναισθηματική Κακοποίηση
